اثر روشهای مختلف آماده سازی سطحی ترمیم های همرنگ دندان بر استحکام باند برشی

مقدمه: با توجه به اثر غیر قابل انکار روش آماده سازی سطحی بر استحکام باند ترمیم، این مطالعه بمنظور اندازه گیری و مقایسه استحکام باند برشی هیبرید یونومر و کامپومر با استفاده از سه روش آماده سازی سطحی انجام گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی از مواد ترمیمی هیبرید یونومر ( vitremer-3m ) و کامپومر ( (compoglass-vivadent 72 نمونه بر اساس سه روش آماده سازی سطحی (اچ با اسید فسفریک 37% ، استفاده از کاغذ سیلیکون کار باید و مایکروابرژن با ذرات اکسید آلومینیوم 50 میکرونی) آماده شدند. پس از مشابه سازی شرایط دهانی و ترموسایکلینگ، حداکثر استحکام باند برشی نمونه ها در دستگاه اینسترون با سرعت ثابت ۵/۰ میلیمتر در دقیقه برحسب مگاپاسکال اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و anova (برای داده های تصادفی کامل) و آزمون t-test (در نمونه های مستقل) انجام گردید و سطح معنی داری p< 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها : استحکام باند برشی درهر دو نوع ماده ترمیمی هیبرید یونومر و کامپومر در روشهای آماده سازی سطحی با اسید فسفریک و سیلیکون کارباید اختلاف معنی داری داشت ( p=0.002 و p=0.016) در روش آماده سازی مایکروابرژن، در استحکام برشی ماده ترمیمی اختلاف معنی داری وجود نداشت. همچنین استحکام باند برشی در گروه کامپومر به طور معنی داری بیشتر از گروه هیبرید یونومر ( p=0.015 ) بود. نتیجه گیری: قابلیت بازسازی compoglass بهتر از vitremer بود.